Rezistenca e ashpër e Ukrainës ndaj pushtimit rus ka bërë jehonë në mbarë botën. Në qendër të asaj lufte janë qytetarët e thjeshtë që lanë pas jetën e rehatshme për t’iu përgjigjur një thirrjeje detyre – njerëz të tillë si një inxhinier softuerësh, një menaxher logjistike dhe madje edhe një poet.

Zona në jug të Izium është një pikë kyçe e rezistencës kundër përpjekjeve ruse për të rrethuar plotësisht rajonin e Donbasit.

Shumica e civilëve janë larguar dhe betejat e artilerisë janë pothuajse të vazhdueshme. Këta janë disa nga njerëzit që përpiqen të sigurojnë që ajo të mos bjerë në duart e Rusisë.

Anna Arhipova, 22 vjeç

Anna Arhipova ishte një menaxhere logjistike në qytetin e saj të lindjes në Poltava, në verilindje të Ukrainës, përpara fillimit të luftës.

Në atë kohë, frika e saj mbizotëruese nuk ishte nga dhuna, por nga “të mos ishte e dobishme”, thotë ajo. Kështu ajo u regjistrua dhe tani drejton një kamionçinë në disa nga zonat më të rrezikshme të konfliktit.

Në një botë të rinjsh me mjekër dhe trupmëdhenj, korniza e saj e lehtë pret një figurë të pazakontë. Por ajo thotë se janë burrat, jo ajo, ata që shqetësohen nga prania e saj.

“Të gjithë më thonë që unë duhet të lind, të gatuaj, të pastroj dhe të bëj mirëmbajtjen e shtëpisë, jo të jem këtu”, thotë ajo. “Më acaron shumë, shumë, i përgjigjem nëse do të doja të lindja nuk do të isha këtu”.

Alex, 34 vjeç

Alex, i cili donte të përdorte vetëm emrin e tij të parë për shqetësimet e privatësisë, është një inxhinier softuerësh nga Kharkiv. Vitin e kaluar, ai ndërtoi kabinën e tij me dru në fshat.

Tani shtëpia e tij, e cila ishte në një kodër me vendndodhje strategjike, është reduktuar në një vrimë të thellë pesë metra dhe ai kalon shumë nga netët e tij duke fjetur në një tank të quajtur “Bunny”, i cili u vodh nga ushtria ruse në javët e para të luftës.

“Ky është si tanku im personal,” shpjegon ai. “Unë jam si komandanti i tankeve dhe pronari i tankeve”, thotë ai duke qeshur.

Vlad Sord, 27 vjeç

Vlad Sord ishte ende adoleshent kur u regjistrua për të luftuar për Ukrainën në 2014.

“Shumë gjëra të çuditshme ndodhin atje”, shpjegon Sord, teksa pinë cigare me zinxhirë. “Gjërat që nuk mund t’i shpjegoja, i mblodha, i përpilova, i shkrova”.

Ai tani është një autor dhe poet i botuar. Ai lufton për vendin e tij dhe mbledh materiale për të dokumentuar atë që po ndodh.
“Kam një kujtesë shumë të mirë për vetë dialogët dhe e përdor atë. Unë shkruaj gjithçka”. /CNN